açık kapıları ardında bırak, dalgalarla yürü bir kuzey rüzgarı ol, serinliğinle gel susmak bilmeyen koca deniz anlatsın bütün kuşaklara o yitik efsaneyi orfe, orfe! sevgi baştan!
şafakta sessizliğe salınan o ezgi mahmur özlemleri büyütsün usul usul uzak dağların havası, akarsuların büyüsü tütsülerin ağır yüküyle çöksün iç duvarlarına bütün toyluğunla uykuların bölünsün, gecelerin uzansın uzanıp uzanıp kopar gibi güç kavuşalım sabahlara düşlerime baskın ver, adını değil yüzünü istiyorum ilk ışıklarla koşalım çılgın yamaçlara ırmak boylarına, otların yumuşacık koruganına orfe, orfe! sevgi baştan!
o şehri yeniden kuralım o şehri ve büyük aşıkların tarihine gömülmüş sevda şehirlerini
yeniden roman olmak, şiire dökülmek için alanlarda anıtlara karşı öpüşelim tenha gecenin koynunda düşelim o büyük boşluğa yıldızlar ansızın peydahlanıp büyüsünler, gözlerimiz kamaşsın
orfe, orfe! sevgi baştan!
ölü demirlerle örülmüş sınırları geçelim bir bir toprağın buğulu yüzü gülsün gönensin sıcak merhabalarla sıkalım ellerini cümle aşıkların bahar köpürsün kuytulardan, o uğultu duyulsun taşkın yeşil, gümrah su orfe, orfe! sevgi baştan!
