MUCİZELER TARLASI
Yoksul bir baba ve oğlu birlikte yaşamlarını sürdürürken çocuğun okula başlama yaşı gelmiş. Baba oğluna okul ihtiyaçları için beş altın vermiş. Bunlarla okul önlüğü, alfabe kitabı ve kalemler almasını söylemiş.
Çocuk ihtiyaçlarını almak için giderken iki kişiyle karşılaşmış. Bu kişiler ona nereye gittiğini sormuş, çocuk da söylemiş. İki kişiden uzun boylu olanı “Yoksul babanın zengin olmasını istemez misin? Bunun için altınları şimdi harcamak yerine bizimle gel. Böylece beş altının yarın beş bin altın olur.”demiş. Çocuk nasıl olacağını sormuş. Kısa boylu olan da “Mucizeler Tarlası denilen bir tarla var. Buraya altınını gömer, üzerine iki kova su dökersin. Sonra da gönül rahatlığıyla uyursun. Sabah bir de bakarsın ki altınını gömdüğün yerde bir altın ağacı var.”
Çocuk duydukları karşısında heyecanlanmış. Yıllarca çektikleri yoksulluğun son bulması için kabul etmiş. İki kişiyle birlikte yürümüş durmuş. Bir gece handa konaklamışlar. Sonra uçsuz bir araziye varmışlar. Birlikte altınları gömmüşler, üzerine iki kova su dökmüşler. Çocuk mutlu bir şekilde eve dönmüş. Babası ihtiyaçlarını alıp almadığını sorduğunda aldığını ve eşyalarını arkadaşına bıraktığını söylemiş.
Ertesi gün çocuk koşa koşa tarlaya gitmiş. Altını gömdüğü yerde bir ağaç bulamadığı gibi altınları da bulamamış. Bu durumda dolandırıldığını anlamış. Düşüne düşüne eve gitmiş. Okula gidememekten korktuğu için babasına her şeyi anlatmaya karar vermiş. Babasına olanları anlatırken bir yandan da ağlıyormuş.
Babası önce şaşırmış, sonra oğluna acımış, sonra da konuşmuş: “Biliyor musun? Sen doğmadan önce o iki kişiyle birlikte o tarlada çalışıyordum. İnsanların ekinlerini biçmelerine yardım ederek para kazanırdık. Sonra tarla kurudu ve insanlar başka yere taşındı. Parasız kalınca insanlara yalan söyleyerek paralarını almayı teklif ettiler. Ancak ben böyle bir şeyi yapmayı kendime yakıştıramadım. Çünkü hep dürüst biri olmuştum. Yalanla kazanılan parayla hayatıma devam edemezdim. Onlarla görüşmeyi kestim. Onlar yalanla kazandılar ve zengin oldular. Ancak hiç sevilmezler. Arkadaşları yoktur. Kimse onlara selam vermez. Eğer sen olmasaydın hancı onları hanına almazdı. Ben demircilik yaparak çok kazanmıyorum. Ancak herkes bizi sever. Her gün kapımız çalar ve komşularımız bize yemek getirir. Hatta senin okul ihtiyaçlarını sen dışarıdayken getirmişler. Görüyorsun ya, dürüstlüğün kazandırdığını hiçbir şey kazandırmaz.”
Bir önceki yazımız olan Uzay İle İlgili Hikaye Örneği başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.